Κάρλι εδώ J Λίγες μέρες πριν αλλάξει αυτή η
διδακτικά βάναυση χρονιά, βρέθηκα με προσφιλές και πλέον κατάλληλο πρόσωπο σε
αίθουσα προβολής για την οποία ως συνήθως , και πλέον νομίζω έχει γίνει
ασυναίσθητη στρατηγική, ήμουν παντελώς απληροφόρητη. Τα στοιχεία μου ήταν τα
εξής : α) Star Wars β) prequel . Αυτά μου έδωσε ο μεγαλοδύναμος
και με αυτά πορεύτηκα… Δε χρειαζόταν κάτι παραπάνω γιατί, ούτως ή άλλως, η
ταινία αποδείχθηκε τιτανομέγιστο - αριστούργημα !
Πρώτα
απ’ όλα, οι εμπεδωμένες γνώσεις που πολλοί έχουμε από το σύνολο ταινιών για το
συγκεκριμένο σύμπαν ήταν σίγουρα ο τέλειος καμβάς για να τοποθετηθούν τα
γεγονότα του Rogue One, αλλά οι άτιμοι ήταν τόσο καλοί ώστε αβίαστα το
έκαναν κατανοητό και πωρωτικό και για το κοινό που ίσως και να μην έχει την τρομερή
ενασχόληση με το Star Wars (βλ. προσφιλές πρόσωπο).
Γενικά , από τη στιγμή που πήγα ολίγον τι γιολελέικα, μπήκα κι η ίδια στη διαδικασία να πιάσω το πνεύμα εκ νέου και σταδιακά. Στην πορεία λοιπόν αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για (το λες και) filler πάνω στην κατασκευή και κυρίως την προς τους Επαναστάτες διάρρευση του τρωτού σημείου του Death Star, με κεντρικό μας χαρακτήρα την κόρη του αρχιτέκτονα του θανατερού κολοσσού. Ω φίλε το κάλυψαν από κάθε πιθανή σκοπιά.. Έχτισαν τόσο ωραίο backstory για την εκ των έσω πτώση της Αυτοκρατορίας , πράγμα το οποίο όσο σπουδαία εμπλουτίζει το γενικό ιστορικό υπόβαθρο, άλλο τόσο ώθησε σημαντικά σε μικρο-επίπεδο την εξέλιξη της πρωταγωνίστριας. Η τύπισσα ξεκίνησε ως κατατρεγμένη outlaw απέχοντας συνειδητά από βάφεν ες ες και ζαπατίστες γιατί «Δε με νοιάζει, όλα αυτά μου έχουν φέρει μόνο πόνο» καταλήγοντας να υποκύπτει στην έσχατη θυσία μαζί με τους δέκα ηρωικούς ρέμπελς που κρατούσαν τον αγώνα (πάνω σε αυτό, το μοναδικό μου σχόλιο θα είναι ο χαρακτηρισμός “Το Game of Thrones του Διαστήματος”).
Φυσικά ούτε λόγος για την επική μουσικάρα που επένδυε το όλον χαρίζοντας ρίγη ή για το οπτικό υπερθέαμα τοπίων, εκρήξεων, συντριβών που με έκαναν να θέλω να κλάψω από την αισθητική υπεροχή. Οφείλω επίσης να πω ότι η καρδούλα μου σκίρτησε όταν είδα τον Ίπμαν (ω ναι, θα είναι για πάντα ο Ίπμαν, όπως κι από πάντα βαθιά μέσα του ήταν τζεντάι) γιατί μεταξύ μας ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο τζεντάι-ζεν-βουδισμού που υπενθύμιζε τη σοφία της Δύναμης. Επίσης προσωπικό αγαπημένο.. το ρομπότ ρε, που συνδίαζε ταλέντα C3PO, ευστροφία R2D2, κοινωνικές δεξιότητες Σέλντον Κούπερ και ήταν αξιολάτρευτο! Εν πάση περιπτώσει, έχω ένα μικρό παράπονο που ο Vader έκανε γκεστ.. Φτάσαμε σε σημείο ν δακρύσουμε από συγκίνηση όταν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είδαμε τη μορφή του να εμφανίζεται, τη γνωστή μουσική να χώνει δυναμικά και το φωτόσπαθο να ταράζει κόσμο. Κι ήταν τόσο λίγο..
Για το τέλος, κάτι άσχετο (και σχετικό) που έπεσε στην αντίληψή μου και
μου έκανε εντύπωση έχει να κάνει γενικά με το
είδος της ταινίας. Ανέκαθεν το Star Wars χαρακτηριζόταν ως sci-fi , είδος που εξ ορισμού
προϋποθέτει ότι η ταινία σε “γνωρίζει” εις βάθος σε ένα φάσμα επιστημονικών-πολιτισμικών
χαρακτηριστικών ενός φανταστικού σύμπαντος. Παρ’ όλο που το εν λόγω σύμπαν έχει
τέτοια χαρακτηριστικά ποτέ δεν μπήκε στη διαδικασία όντως να τα εξηγήσει. Κι
αυτό με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το Star Wars στην ουσία του δε θα μπορούσε παρά
να αποτελεί μεσαιωνικό έπος (καλοί ιππότες μάχονται μεθυσμένους από εξουσία
βασιλείς κι ενίοτε σώζουν πριγκίπισσες).. απλώς στο διάστημα. Επιπλέον το Rogue One πήρε αυτό το ήδη υπάρχον στοιχείο
και το πήγε ένα βήμα παραπέρα αλλάζοντας το ύφος της ταινίας σε πολιτικό
θρίλερ… στο διάστημα! Και. Ήταν. ΆΨΟΓΟ. Γενικά , από τη στιγμή που πήγα ολίγον τι γιολελέικα, μπήκα κι η ίδια στη διαδικασία να πιάσω το πνεύμα εκ νέου και σταδιακά. Στην πορεία λοιπόν αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για (το λες και) filler πάνω στην κατασκευή και κυρίως την προς τους Επαναστάτες διάρρευση του τρωτού σημείου του Death Star, με κεντρικό μας χαρακτήρα την κόρη του αρχιτέκτονα του θανατερού κολοσσού. Ω φίλε το κάλυψαν από κάθε πιθανή σκοπιά.. Έχτισαν τόσο ωραίο backstory για την εκ των έσω πτώση της Αυτοκρατορίας , πράγμα το οποίο όσο σπουδαία εμπλουτίζει το γενικό ιστορικό υπόβαθρο, άλλο τόσο ώθησε σημαντικά σε μικρο-επίπεδο την εξέλιξη της πρωταγωνίστριας. Η τύπισσα ξεκίνησε ως κατατρεγμένη outlaw απέχοντας συνειδητά από βάφεν ες ες και ζαπατίστες γιατί «Δε με νοιάζει, όλα αυτά μου έχουν φέρει μόνο πόνο» καταλήγοντας να υποκύπτει στην έσχατη θυσία μαζί με τους δέκα ηρωικούς ρέμπελς που κρατούσαν τον αγώνα (πάνω σε αυτό, το μοναδικό μου σχόλιο θα είναι ο χαρακτηρισμός “Το Game of Thrones του Διαστήματος”).
Φυσικά ούτε λόγος για την επική μουσικάρα που επένδυε το όλον χαρίζοντας ρίγη ή για το οπτικό υπερθέαμα τοπίων, εκρήξεων, συντριβών που με έκαναν να θέλω να κλάψω από την αισθητική υπεροχή. Οφείλω επίσης να πω ότι η καρδούλα μου σκίρτησε όταν είδα τον Ίπμαν (ω ναι, θα είναι για πάντα ο Ίπμαν, όπως κι από πάντα βαθιά μέσα του ήταν τζεντάι) γιατί μεταξύ μας ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο τζεντάι-ζεν-βουδισμού που υπενθύμιζε τη σοφία της Δύναμης. Επίσης προσωπικό αγαπημένο.. το ρομπότ ρε, που συνδίαζε ταλέντα C3PO, ευστροφία R2D2, κοινωνικές δεξιότητες Σέλντον Κούπερ και ήταν αξιολάτρευτο! Εν πάση περιπτώσει, έχω ένα μικρό παράπονο που ο Vader έκανε γκεστ.. Φτάσαμε σε σημείο ν δακρύσουμε από συγκίνηση όταν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είδαμε τη μορφή του να εμφανίζεται, τη γνωστή μουσική να χώνει δυναμικά και το φωτόσπαθο να ταράζει κόσμο. Κι ήταν τόσο λίγο..
Για το τέλος, κάτι άσχετο (και σχετικό) που έπεσε στην αντίληψή μου και
Μπορεί αυτό το έρμο το 2016 να ήρθε για να προσθέσει στα exp μας αλλά προσωπικά, αν μπορούσα να επιλέξω, το μόνο που θα κρατούσα είναι η ανάμνηση του Rogue One. 10/10 ακατέβατα από μένα.

Καλη χρονια σε ολους γκαιζ εντ γκουρλζ. MrTrollis εδω και η χρονια δεν θα μπορουσε να ξεκινησει καλυτερα. Επιτελους κριτικη για Star Wars. 'Η περιπου βασικα. Η ταινια που αναλυουμε σημερα ειναι spin off του πολυαγαπημενου Star Wars Saga και μπορω να μπω οτι ,αν τα spin off που εχουν στο μυαλο τους να κανουνε ειναι τετοιου επιπεδου, μαγκα μου θελω πολλα ακομα τετοια.
Για να ξεκινησουμε θα αναφερθω σε ενα αιωνιο θεμα που ειχαν καποιοι φανς του Star Wars. Πως στον πεοντα καταφεραν ενα ματσο λιγδες με καγγουροσκαφη να καταστρεψουν τοσο ευκολα,το Death Star, ενα οπλο τεραστιας δυναμης και μαζικης καταστροφης ? Αυτη η ταινια λοιπον ερχεται με να σου δειξει τον καλυτερο τροπο, πως και γιατι καταφεραν οι Επαναστατες να κλεψουν τα σχεδιου αυτου του οπλου. Μαλιστα η συνδεση του με το 4, παυλα πρωτο που κυκλοφορησε παυλα τεταρτο χρονολογικα , ειναι αψωγη. Γινονται ομορφες αναφορες σε αγαπημενους χαρακτηρες και οχι μονο. Πολλους απ αυτους οπως R2D2, Princess Leia (R.I.P.) και το κυριοτερο τον μπαμπα μας, DARTH VADER, τους δειχνει κανονικα και στην ταινια. Στον μπαμπα μαλιστα δινει και αρκετα ικανοποιητικο χρονο συμμετοχης με σκηνες που κανουν παλαιοτερους Darth Vader να νιωθουν μικροι. Και για να κλεισω αυτο το κομματι. Οχι ο C3PO δεν ειναι αγαπημενος χαρακτηρας κανενος. Αν σ αρεσει σαν χαρακτηρας θα βαλω να σε εκτελεσουν με τσιμεντενια παπουτσια.
Παμε στα καινουρια τωρα. Καταπληκτικοι νεοι χαρακτηρες με προσωπικο αγαπημενο τον Ip Man. Ο μαν εκανε αυτο που ξερει να κανει καλυτερα. Μπουνιδια, κλωτσιδια και τρομερες ατακες. Αυτο που τον εκανε ακομα πιο κακοκωλη (badass) ειναι το γεγονος οτι ηταν τυφλος. H πρωταγωνιστρια (Jyn Erso) ηταν πολυ καλη και σταθηκε στο υψος της, αν και προσωπικη αγαπημενη παραμενει η Ray. Τους δυο που ανεφερα συμπληρωναν σαν ομαδα ο boyfriend της Jyn, ο Cassian Andor, ο οποιος στην αρχη φαινεται μουνοπανακι αλλα αποδεικνυεται κομπλε τυπακι, ο πιστος φιλος του Ip Man, Baze Malbus, με μια απο τις πιο salute σκηνες στο σινεμα και ο Nazir Khan, ο οποιος κατεφερε να ξεμπλεξει απ τα τρεχαματα του με τη φυλακιση και επιασε δουλεια σαν πιλοτος της αυτοκρατοριας, που μαλιστα επαιξε πολυ σημαντικο ρολο. ΜΗ νομιζετε οτι το ξεχασα ομως. ΑΠΛΑ αρχικα αναφερθκα στους ανθρωπους. Την ωραια αυτη, την αλητικη, την αληθινη συμμορια ολοκληρωνει ο Διαμαντιδης, δηλαδη ο K-2SO.
To Διαμαντιδης προκυπτει για δυο λογους. Πρωτον λογω εμφανισης ( τεραστια χερια ) και δευτερον για το ποσο ψυχαρα και αρχηγος κουβαλητης ειναι. Τα respect μου πραγματικα. Ολη αυτη η ξεχωριστη αναφορα σε καθε χαρακτηρα μας κανει να σκεφτομαστε το ποσο ωραια χτισανε σε μια ταινια ολα αυτα νεα ονοματα σε συνδιασμο μαλιστα, με μια πολυ ωραια ιστορια. Η δραση, τα τρομερα εφε, η μουσικη και η συγκινιση, γιατι SPOILER ALERT, πεθαινουν ολοι, που προσθετονται με τους χαρακτηρες και την ιστορια, φτιαχνουν μια οπτικη πανδαισια που δεν πρεπει να χασει κανεις, φαν και μη, του Star Wars Universe.
Παραπονα δεν εχω πολλα. Απλα δεν θελω να φανω υπερβολικα fanboy και να μην τα αναφερω. Μου χτυπησαν ασχημα στο ματια καποιες φορες τα CGI, κυριως του Tarkin και λιγοτερο της Leia, τα οποια βεβαια ηταν αναγκαια για την αμεση συνδεση Rogue One και Α New Hope. Καταλαβαινω ομως οτι ακομα βρισκομαστε σε πρωιμα σταδια χρησης μια τετοιας τεχνολογιας και δεν γινεται να φτασουμε σε αποτελεσμα χωρις να υπαρχει το παραμικρο ψεγαδι. Οποτε το χαριζω και το αφηνω να περασει. Και τωρα κατι για να αναιρεσω τα ατομα που εβγαλαν hate προς την ταινια. Ακουσα, ολο αυτο το διαστημα παραπονονα του τυπου ηταν βαρετο γιατι δεν ειχε lightsabers εκτος απο μια σκηνη. Ή που ηταν η Jedi, εγω ηθελα να δω μαχες με φωτοσπαθα. Δυστυχως τετοια ατομα ισως ριχνουν μια απο τις καλυτερες ταινιες του Star Wars Universe. Αυτο ειναι το point της ταινιας. Δεν υπαρχουν ,θεωρητικα παντα, Jedi. Πας να δεις Rebels να δινουν ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ σε μια απο τις μεγαλυτερες αερομαχιες και μια απο τις σημαντικοτερες αποστολες που εκριναν το μελλον και τι αυτο σε χαλαει? Αν δεν μπορεις να καταλαβεις τη χρονολογικη τοποθετηση της ταινιας και να εκτιμησεις μια καλη υποθεση τοτε αυτο ειναι προιβλημα σου.
Ειναι αργα λογικα για να σας παροτρυνω να πατε να τη δειτε. Θα πω ομως οτι αξιζε καθε λεπτο του ευρω που εδωσα
Βαθμολογια: 9.5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου